ฉันเป็นจอมเวทย์ . . . รึเนี่ย !? (Yuri)

สวัสดีค้าบบ กระผม นายทาโกะยากิ นักเขียนมือใหม่ ขอประเดิมเรื่องแรกไว้ ณ ที่นี้เลยนะคร้าบบ โปรดให้กำลังใจกันด้วยเน้อ ชอบตรงไหนไม่ชอบตรงไหนติชมกันได้เลยนะฮ๊าฟฟ นะฮ๊าฟฟฟ >///<

เกริ่นเรื่อง :

เช้าวันหนึ่งที่อากาศสดใส ส้มเช้ง เด็กหญิงโรงเรียนมัธยมปลายชั้น ม.4 คนหนึ่งรีบลุกจากเตียงทันทีที่เสียงนาฬิกาปลุกดังเป็นรอบที่ 5

-ว๊ายยยยยยย!! 8 โมงแล้วเหรอเนี่ย เจ้านาฬิกาบ้า! ทำไมเพิ่งมาปลุกเอาตอนนี้! ตายแน่ๆเลย ต้องรีบแล้ว- เด็กสาวกระโจนออกจากเตียงอย่างรวดเร็ว อาบน้ำ! แปรงฟัน! และลงมายังโต๊ะกินข้าวพร้อมฉกบะหมี่มาม่าที่เย็นจืดแล้วพร้อมกับวิ่งออกจากบ้าน

-ตื่นสายอีกแล้วนะส้มเช้ง มาม่าที่แม่ต้มไว้เย็นหมดแล้วนะลูก อ่าว แล้วนั่นไม่ยอมปิดประตูอีกแหนะ จริงๆเลยลูกคนนี้- หญิงสาวผู้เป็นแม่บ่นพึมพำพรางมองลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตนถือถ้วยมาม่าวิ้งออกจากบ้านอย่างลำบากใจแท้

-ไออ่อนอ๊ะอ๊ะแอ่(ไปก่อนนะค่ะแม่)!- เสียงสาวน้อยที่วิ่งไปพรางโซ้ยมาม่าไปพลางพูดอึมๆอำๆออกมา

ตุ๊บบ! น้องส้มเช้งสะดุดก้อนหินหน้าบ้านหกคะเมนล้มมาม่าหกเสียแล้ว...

อ่าเร๊ะ ! ทันใดที่มาม่ารสต้มโคล้งหกลงบนพื้น ก็ปรากฏวงแหวนสีเงินพราวแสงระยิบระยับขึ้นมาล้อมรอบส้มเช้งและปรากฏเป็นลายอักษรที่ไม่เคยเห็นมาก่อนบนพื้น -เอ๊ะ นี่มันอะไรเนี่ย อ๊ะ ว๊ายยยยยยยย ย ย ย ยย ย !!!!!- ทันทีที่สิ้นเสียง ร่างของฝ้ายก็หายวั๊บไปกับตาและวงแหวนสีเงิน เหลือไว้เพียงก้อนหินและเศษมาม่ารสต้มโคล้งเท่านั้น.....

.
..
...

....วิ้งง.... อ๊ะ อือ . . . ที่นี่นี่ไหนเนี่ยยย ชั้นมาอยู่ที่ไหนเนี่ยยยยยยยยย !!!!!!??